Uitkrant 09-’05 • Sylvia Falk


Meeslepende mix

Haar laatste cd Krioyo was een hit. Izaline Calister zingt, componeert, schrijft teksten en toert met haar eigen band door het land. In september komt ze naar Amsterdam en zorgt voor hartverwarmende momenten met haar mix van jazz en Antilliaanse klanken. Een mooi nummer is voor haar een song waar ze blij van wordt of een ballad die haar lichtelijk melancholisch maakt.

Ze is net terug uit Amerika, waar ze met haar hele familie op vakantie was ter gelegenheid van haar vaders vijfenzeventigste verjaardag. ‘Heel warm en lekker.’ Met de jetlag nog in haar lijf vertelt ze over haar plannen voor een nieuwe cd die in februari uit moet komen. Tijdens de vakantie heeft ze daarover nagedacht.

‘Bij mij duurt zo’n proces van een nieuwe cd maken best lang. In mijn gedachten stoei ik over de richting die ik op wil gaan. Eerst wil ik dat helemaal niet en krijg buikpijn als ik eraan denk. Onderweg heb ik veel naar muziek geluisterd. Ik heb een iPod gekocht en ben in New York naar Stevie Wonder geweest. Heel inspirerend! In zo’n periode stel ik me voor alles open, loop wat te neuriën en schrijf dingen op waar ik misschien op terug kom. In een later stadium ga ik met mijn muzikanten praten en gaan we dingen schrijven. Jarenlang heb ik met dezelfde mensen gewerkt, maar sinds kort heb ik een nieuwe band. Dat zorgt voor nieuwe impulsen. Al zal ik altijd in het Papiaments blijven schrijven.’

Stevige stembanden

Begonnen met voornamelijk jazz greep lzaline Calister bij haar derde cd terug naar haar roots. Naar die in Curaçao waar ze is geboren. Traditionele muziek uit de Antillen mengt ze met jazz en andere caribische ritmes. Daarin wil ze op haar komende cd veel verder gaan. En nóg meer terug naar haar roots, wellicht geïnspireerd door die vakantie met haar hele familie. Ik denk ook dat ik het mooist klink in het Papiaments,’ zegt ze. ‘Ik spreek het sinds mijn geboorte. Als ik schrijf kan ik precies dat woord of die zin gebruiken die ik wil en afstappen van voor de hand liggende zinnen.’

In augustus is ze alweer begonnen met haar tournee. Een onrustig leven voor iemand die in Groningen woont. ‘Als ik toer, moet ik mezelf beschermen. Ik heb goed getrainde stembanden, maar ik moet wel zorgen dat ik gezond leef en genoeg slaap krijg. Mijn stem moet rust hebben, anders word ik hees. Dus niet lopen brallen in de kroeg na het concert. Mijn familieleven is in zo’n periode iets minder gezellig, maar ik woon al jaren samen en het gaat heel goed. Mijn partner is mijn grootste criticus. Ik heb een paar mensen in mijn leven die goed hun mening kunnen geven. ik doe daar altijd iets mee, maar uiteindelijk moet ik wel mijn eigen koers blijven varen. Ik moet achter de dingen kunnen staan die ik doe. Dan kan ik heel lang doorgaan.’