Dagblad van het Noorden 15-11-2002 • llland Pietersma

Izaline Calister is nog niet uitgewroet

Twee jaar geleden kende de carrière van zangeres Izaline Calister een droomstart: haar debuut-cd stond meteen op nummer 1 in haar geboorteland Curaçao. Volgende week komt de pas afgeronde tweede cd ‘Mariposa’ uit. Calister heeft alle reden om te feesten, morgen, op de Latin Dance Night in de Oosterpoort in Groningen.

Is het niet jammer dat de vele honderden bezoekers van de Latin Dance Night niet meteen de nieuwe cd kunnen bemachtigen, maar er volgende week apart voor naar de winkel moeten?

‘Nee’, antwoordt Izaline Calister stellig. ‘De cd klinkt totaal anders dan de muziek die we morgenavond gaan spelen. En ik wil niet dat het publiek iets koopt dat niet overeenstm met de verwachtingen. Ik houd mijn verschillende projecten graag gescheiden.’

De band waarmee Calister morgen optreedt komt voort uit een opdracht van het Amsterdam Roots Festival. Dat nodigde haar afgelopen voorjaar uit om een salsaband te formeren. ‘We stonden met veertien man op het podium, compleet met vier blazers en drie percussionisten. Iedereen stond te dansen. Dat was zo‘n waanzinnig feest, dat ik het jammer vond dat het bij dit ene optreden zou blijven. Dus het is echt geweldig dat de Oosterpoort mij heeft uitgenodigd het project nog eens uit te voeren.’
Dat Calister een feestje kan bouwen, weet iedereen die eens een concert van haar heeft bezocht of haar eerste cd heeft gehoord. Ook de nieuwe plaat bevat een aantal zeer swingende nummers. ‘Maar er is ook veel ruimte voor mooie ballads en andere goede muziek die minder dansbaar is. Daarom staan aan het begin meteen twee heel breekbare nummers. Zo gaat het publiek niet direct meeklappen en dansen, maar laat ik eerst horen wat ik allemaal kan. Waar ik voor wil waken is dat mensen denken dat ik alleen maar Antilliaanse feestmuziek zou maken.’

Evenals op de eerste cd bestaat de kern van de band uit toetsenist Randal Corsen en bassist Eric Calmes, die haar enkele jaren geleden inwijdden in de aanstekelijke combinatie van jazz en Antilliaanse muziek. Daarnaast treden tal van gastmuzikanten aan, onder wie Oene van Geel die in het titelnummer E Mariposa (vlinder) zijn viool kunstig laat wegfladderen in een zwoele, muzikale ochtendnevel.

De nieuwe cd klinkt serieuzer en uitgekristalliseerder, hoewel de spontane sfeer van het debuut is gebleven. ‘Dat kan heel goed. We zijn ook twee jaar verder en volwassener geworden. We hebben veel samen gespeeld en zijn naar elkaar toegegroeid. Met die eerste cd was alles nieuw voor ons. Nu dacht ik dat het sneller kon. Maar omdat we het zo druk hadden met optredens en andere projecten, is Mariposa uiteindelijk op dezelfde manier tot stand gekomen als de vorige plaat: in de studio zitten en spelen. Vandaar die spontaniteit.’

Enkele moderne bewerkingen van traditionele Curaçaose liederen geven uiting aan haar verknochtheid met deze muziek. ‘De Antilliaanse jazz blijft mijn muziek. Mariposa betekent voor mij een uitdieping van die stijl en ik ben nog lang niet uitgewroet. Er zit ook zoveel in: jazz en wereldmuziek, traditioneel en modern, oud en nieuw.’

De cd wordt volgend weekend gepresenteerd op Curaçao. Maar voordat dat Antilliaanse feest losbarst trakteert Calister Groningen morgen dus eerst op een swingende salsa-party.