Cultuurpodium 05-11-’06 • Serge Julien

NEXT REVIEW





Indrukwekkende vertolking Porgy & Bess door Calister en Beets Trio

Jazz Impuls organiseert jaarlijks een zogenaamde ‘Double Bill’ concertformule door een selectie van Nederlandse topgroepen te laten touren langs diverse theaters. Voor de pauze instrumentale jazz, na de pauze een andere groep met een vocaal programma. Diverse jazzgenres komen aan bod. Van Latin tot Bop en van Swing tot Experimenteel. Dat kan voor verrassende optredens zorgen. De Dr. Anton Philipszaal in Den Haag mag de première beleven van een uitdagende dubbelconcerttournee: het Peter Beets Trio en Izaline Calister.

Peter Beets’ status in de jazz muziek reikt inmiddels verder dan de landsgrenzen. Het gerenommeerde Amerikaanse jazzmagazine noemt hem een ‘Pianist van Wereldklasse’. Hij heeft het podium gedeeld met coryfeeën als Toots Thielemans, Roy Hargrove, Wynton Marsalis en Chick Corea. De 35-jarige Haagse muzikant toont invloeden van Oscar Peterson en Bud Powell. Buiten deze invloeden presenteert Beets toch een heel eigen stijl die vanavond ruimschoots tot uiting komt.

Het concert van Beets bevat selecties van een aantal van zijn platen en van zijn laatste theatertournees ‘van Bach tot Blues’ en ‘Chopin meets The Blues’. Van de laatst genoemde theatershow speelt het trio vanavond Prelude in E en Waltz nr. 7. Beets’ arrangementen tonen een ongekende creativiteit en hij lijkt zijn hand niet om te draaien voor ingewikkelde passages waarmee de pianist aantoont een razendknappe vloeiende techniek onder de knie te hebben. Tegelijkertijd sluimert er een prettige vorm van humor door de arrangementen heen. Om deze beroemde klassieke stukken opeens te horen in een sneller tempo met blues gevoel is even raar maar al snel heel vertrouwd en smakelijk. Beets’ uitstekende ritmesectie bestaande uit Gijs Dijkman (Dijkhuizen – VMGV) op drums en Frans van Geest op bas die net als Beets keurig in hetzelfde khaki kleurige kostuum zijn gestoken mogen hierbij niet ongenoemd blijven. Humor lijkt ook in de genen te zitten van de aanstekelijke Beets want alle stukken worden aan elkaar gepraat met geestige toelichtingen. Prachtig is ook het stuk The Game dat hij componeerde tijdens zijn verblijf in New York. Bijzonder is dat het ook een New Yorkse sfeer ademt als je jezelf opeens waant in de drukke straten tussen de hoge wolkenkrabbers.

Na de pauze is het tijd voor Izaline Calister waarvan de verwachtingen hoog gespannen zijn. Zij zal deze keer niet putten uit haar eigen oeuvre dat overwegend wereldmuziek is waarmee ze nu ook weer langs de theaters tourt ter promotie van haar plaat Kanta Hélele. Vanavond zal zij samen met het Beets Trio selecties vertolken van de beroemde opera Porgy & Bess.

Het in 1935 door George Gershwin gecomponeerde werkstuk was de ultieme poging van George Gershwin om erkenning te vinden als componist in klassieke muziek. Opvallend van het werk is, dat bijna alle rollen gezongen worden door zwarte acteurs en actrices.

Ondanks dat het stuk na de dood van Gershwin populairder werd, is het werk weinig opgevoerd. De oorzaak daarvan zou gezocht moeten worden in het feit dat het vaak moeilijk is geweest om een goede bezetting bij elkaar te krijgen van zwarte operazangers. Gershwin heeft namelijk testamentair bepaald dat alleen zwarte mensen de opera mogen opvoeren.
Met deze achtergrondinformatie toont Izaline Calister een hoop ambitie om stukken van dit Porgy & Bess met het Peter Beets Trio ten gehore te brengen.

Net als bij haar reguliere concerten betreedt de beeldschone in een satijnen jurk gestoken vocaliste het podium weer traditiegetrouw op blote voetjes. Van Calister weten we dat ze is gezegend met een prachtige stem die veel warmte en intensiteit herbergt en haar wervelende concerten met veel expressie en charisma weet te presenteren. Dezelfde ingrediënten horen en zien we tijdens het optreden terug en dat pakt grandioos uit. Calister lijkt zich volledig in haar element te voelen op het jazz vlak. Beroemde stukken uit Porgy & Bess die binnen het jazzgenre vaak worden uitgevoerd als Summertime, It Ain’t Necerssairly So en I loves You Porgy worden gezongen alsof ze al 20 jaar in het vak zit. De hele tijd probeer ik te zoeken naar vergelijkingen met andere jazz zangeressen maar die komen maar niet naar boven. Wellicht ontbreekt het aan voldoende kennis maar ik ben eerder geneigd te zeggen dat Izaline een heel eigen zangstijl heeft. Wederom credits voor het Peter Beets Trio die Izaline fantastische begeleidt en al voor de pauze aantoonde van meerdere markten thuis te zijn maar ook een dergelijk stuk als Porgy & Bess met verve en schoonheid weet te benaderen.

Zowel Beets als Calister geven een indrukwekkende performance maar het is vooral Calister die vanavond haar grenzen verlegt en dat pakt wonderschoon uit. De Curaçaose zangeres weet doorgaans met haar Latijns georiënteerde muziek een positieve kijk op het leven bij het publiek achter te laten maar ook vanavond word je weer blij en kun je nogmaals constateren dat we met deze vocaliste een talent van topniveau in huis hebben van wie het niet verkeerd zou zijn om in de toekomst meerdere jazzprojecten te horen.

Gershwin kan met een gerust hart verder slapen. Adembenemend!


BACK