Stentor 03-07-’06 • Maarten Mestrom

NEXT REVIEW


Muziek meer centraal op sfeervol Buitenconcert



ZWOLLE. Buitenconcert ‘Stad als Theater’.
Amsterdam Symphony Orchestra o.l.v. Peter Sánta; Stage Bigband; De Hafabras e.v.a.
Solisten: lzaline Calister, Jan Vayne, Adriaan Stoet, Benjamin Herman.
Muzikale leiding Henk Meutgeert. Rode Torenplein, 117

Het ‘draaiboek’ van het Zwolse Buitenconcert is zo langzamerhand bekend. Klassiek voor de pauze; cross-over en jazz er na. Solisten, dansers, orkesten en big band in eendrachtige samenwerking. Zelfs de zon hield zich aan de afspraken en zakte op de tonen van Bizet en Fauré gloedvol glanzend en majestueus weg achter het Amsterdam Symphony Orchestra. Daarna in het vallen van de avond was er het wegdrijvende megaorkest; de dansers, de rapper en tot slot spectaculair vuurwerk. Toch leken er in het draaiboek kleine verschuivingen die samengevat konden worden als: iets meer muziek en iets minder spektakel. Het aantal deelnemers leek iets kleiner; er was geen ‘hemelvaart van Henk Meutgeert’. Het programma maakte na de pauze een compacte indruk en dat kwam het Buitenconcert editie 2006 muzikaal ten goede.

Het Amsterdam Symphony Orchestra onder leiding van dirigent Peter Sánta opende met het heel sfeervol gespeelde Pelléas en Mélisande van Fauré. De echte muziekliefhebbers op de kade werden er stil van. De gasten op de sponsortribune ook bijna allemaal.

Het is inmiddels traditie dat een Zwols talent zich manifesteert. Dit keer de jeugdige Ferdinand Binnendijk die zich als een prima solist ontpopte in Cratons driedelige mandoline concert. De daarop volgende Carmen suites I & II van Bizet waren –hoewel goed gespeeld– programmatisch wat te veel van het goede.

Na de pauze koos onder de statige tonen van het Largo uit Dvoráks negende symfonie –gespeeld door de Hafabra’s; de gezamenlijke Zwolse amateur-orkesten– het schip met muzikanten het ruime sop. Heel functioneel was het grote projectiescherm naast het drijvende podium waarop de verrichtingen van de muzikanten in close-up te volgen waren.

Bekende Zwolse solisten gaven na de pauze acte de présence. Prachtige vioolsolo’s waren er van Adriaan Stoet.

Painist Jan Vayne leek zich aanvankelijk te beperken tot het omslaan van de blaadjes van zijn collega in de bigband. Later volgde toch een Vayniaanse ‘parafrase op oud-Hollandsche (voetbal)liedjes’. Misschien zou een ‘crewcut’ bij de blondgelokte klavierkoning ruimte kunnen scheppen voor nieuwe muzikale ideeën.

De intens scheurende toon van altsaxofonist Benjamin Herman waaierde zwoel uit over het water tijdens de tangostukken van Piazzolla en Galliano. Maar de kers op de muzikale taart was de geweldige en swingende Curaçaose zangeres Izaline Calister in songs van Gershwin en Ellington.

Henk Meutgeerts bolero ‘Stad als theater’ met koòr, rapper, breakdansers en alle orkesten vormde samen met het vuurwerk de apotheose. En daarna ging het zomernachtfeest nog lang verder op vele locaties met De Stad als Theater.


BACK