De Volkskrant 18-01-2003 Frank van Herk
Izaline Calister. De Kleine Komedie, Amsterdam, 14 januari. 17 januari in Rasa, Utrecht.
Calister scheert vrij als een vogel door de octaven
Verfrissend, als er eindelijk weer eens een groot jazztalent opstaat dat zingt over wat haar rechtstreeks raakt, in een idioom dat ze perfect aanvoelt. Met haar tweede cd Mariposa en de concerten die ze geeft om hem te presenteren, bewijst Izaline Calister definitief te kunnen overtuigen met een eigen stijl.
Ze zingt geen Amerikaanse standards en maakt zelden gebruik van de conventionele vierkwartsmaat, maar brengt sprankelende liedjes gebaseerd op Antilliaanse genres, verfijnd door haarzelf of haar pianist Randal Corsen en bassist Eric Calmes.
De teksten zijn vrijwel allemaal van haar, en vormen een van de sleutels tot de expressieve kracht. Ze schrijft in het Papiamentu, een sterk ritmische taal met een Portugese sensualiteit, en de afwisselend bruisende of strelende songs komen op vanzelfsprekende manier voort uit de taalmelodie en haar frasering.
Is het dan nog wel jazz? Geen vraag om van wakker te liggen, als er zo natuurlijk wordt geswingd er met het materiaal wordt gestoeid. En alles aan Izaline Calister is dermate natuurlijk en direct dat je bijna vergeet hoeveel vakmanschap erachter zit, en zo hoort het uiteraard ook. Ze buitelt met gemak over de tempo- en maatwisselingen heen en scheert vrij als een vogel door de octaven.
De snelle stukken zijn opzwepend maar niet opgeklopt, en zelfs bij een rubato gebrachte ballad als Lo Mi Ta Band'i Bo - een moeilijke stijloefening die al snel geaffecteerd of slaapverwekkend overkomt - wordt de spanning vastgehouden.
Door die levendige beheersing van het gevarieerde repertoire gaat het publiek zelfs mee in een gewaagd experiment als de macabere vertelling Vlemayo Cositu, slechts begeleid door dreigende percussie. De extra's van de cd zoals een ensemble dat de koehoorn bespeelt, wordt niet gemist, want ondanks het af en toe wat vloekende scheurwerk op de elektrische gitaar zijn de arrangementen van haar strakke band even doeltreffend en compleet als haar voordracht.
|