De Gooi- en Eemlander 30-11-2001 • Klaas Koopman
Gehoord: Izaline Calister and Band (Curaçao). In de wekelijkse serie radioconcerten TROS Sesjun. Gisteravond in Nick Vollebregts Jazzcafe in Laren.

Curaçaos plezier Izaline Calister

Het publiek klapt en stampt en zingt mee, als Izaline Calister en haar Band dat willen. Tegen hun opzwepende, uitbundig vrolijke muziekmengsel van Caribische ritmen, salsa, reggae en jazz is niemand bestand. De toeschouwer moet meedoen. Zo was het op het laatste North Sea Jazz Festival, zo was het gisteravond in Laren

Het is waar dat het plezier overheerst, maar er is aan deze in Curaçao geboren Nederlandse musici veel meer te beleven. Omdat een uur van het twee uur durende optreden rechtstreeks door de TROS-radio werd uitgezonden, grepen Calister en haar bandleden de kans om ook andere aspecten van hun muzikale palet te laten klinken.

In zijn compositie Tumbabo liet pianist Randal Corsen horen hoe hij zich door Bill Evans had laten inspireren. In zijn soli in Mazurka Erotica van bassist Eric Calmes citeerde hij, als vanzelfsprekend Chopin. Calmes is trouwens een geweldige bassist. Terecht dat hij enkele keren mocht soleren. Maar dat was ook de andere bandleden toevertrouwd. Pernell Saturnino liet het Sesjun-publiek genieten van virtuoze percussie. Gitarist Ulrich de Jesus ontweek platgetreden paden met ziin originele aanpak in het opwindend snelle Wiseguy en in de prachtige blues Amor di Mama, die Izaline Calister aan haar moeder had opgedragen, ‘omdat ze zo lekker kan koken en omdat ze laat merken dat ze er voor mij is’. Broer Roël Calister is de drummer die in deze Zuidamerikaanse groep de peiler is, waarop alles steunt. Niata Augusta had een bescheiden rol, maar zij heeft een geweldige uitstraling.

En dan is er natuurlijk Izaline Calister, zonder wie de band weinig bestaansreden had. Op haar achttiende kwam ze uit Curaçao naar Nederland om in Groningen bestuurskunde te gaan studeren. Maar zingen had haar hart en toen ze haar studie had voltooid, ging ze naar het conservatorium. In het afgelopen decennium heeft ze onder meer bij Jasper van 't Hof in Duitsland en Michiel Borstlap alle ervaring opgedaan die haar in staat stellen zo’n Band te leiden. Ze is ook uniek, omdat ze de meeste teksten zelf schrijft en bijna uitsluitend in het Papiamento zingt. Let op, ze is bezig Nederland en wellicht daarna de rest van de (jazz)wereld te veroveren. Ze is muzikaal, heeft een prachtige stem, en op een podium is ze een aanstekelijke persoonlijkheid. Logisch dat ze volgend voorjaar dit talent gaat uitbuiten in een grote theatertournee. Vollebregtgangers en Sesjun-luisteraars hadden een feestelijke voorpremière.