Rotterdams dagblad 05-’04 • Vincent Okker

Energieverhogend
Izaline Calister ‘Krioyo’

Haar eerste twee cd's ontvingen een Edison-nominatie, waardoor iedereen in een mum tijd wist wie Izaline Calister is. Voor de zekerheid: Antilliaanse zangeres, grootste ster op Curaçao, genietend van de noordelijke rust in haar woonplaats Groningen. De contrasten tussen de werelden waarin ze zich begeeft, hebben een gunstige werking op haar creatieve geest, getuige haar nieuwe werk.

Een grote wens was het van Calister om een album op te nemen waar ze terug ging naar haar roots. Deze Afro-Caribische productie ademt de sfeer uit van een groot orkest dat zich op locatie bij dertig graden plus uitleeft. Veel akoestische muziek, djembé, piano (van kompaan Randel Corsen) en viool verrijken het traditionele geluid van Curaçao.

De Antilliaanse, die haar liederen geregeld van Creoolse teksten voorziet, opent mystiek om vervolgens met een scala aan instrumenten een uitbundig feestje te creëren. De jubelende werken pakt ze groots aan, op melancholieke momenten, zoals het lied ‘Aworó’ (‘Snel’) waar ze alleen wordt begeleid op piano, houdt ze ‘klein’. Goed, de ballads wijken behoorlijk af van haar stukken op ‘Mariposa’ (2001), waar de romantiek domineerde. Hier staat tegenover de dansbare, soms swingende energie die de zangeres ditmaal afgeeft.

Met de zonnige dagen in het vooruitzicht een prettige release. Indrukwekkend is trouwens ook het tekstboekje waarin naast een historische ‘overview’ alle tracks in drie verschillende talen zijn toegelicht door Scott Rollins.