NRC Handelsblad 30 november 2002 • Frans van Leeuwen

****º

Na haar verrassende debuut-cd heeft de op Curaçao geboren Izaline Calister ruim de tijd genomen om haar zaken te organiseren.

Ze vond een manager en een distributeur, waardoor ze zich meer dan voorheen op de muziek kon concentreren. Afgaande op Mariposa lijkt dit alles wel gedaan, want dit is een rijke cd, zowel qua speelduur als wat het muzikale spectrum betreft. Voor dansliefhebbers zijn er stukken met meeslepende koortjes, opwindende breaks en volvette beats. Haar 'folksy' kant komt tot zijn recht in de traditional Vlemajo Cositu; haar talent voor puntige accenten in het woordloze Para, geschreven door de vorstelijk bassende Eric Calmes.

Het sterkst klinkst de zangeres niettemin in de stukken met Calister/Calister erachter, niet toevallig allemaal ballads. Haar lenige, in het Papiamento gezongen Iijnen klinken heel verleidelijk en worden door pianist Randal Corsen effectief begeleid. De gastbijdragen van saxofonist Tony Lakatos en violist Oene van Geel getuigen van liefde voor de zaak. Net als die van trombonist David Rothschild in Pordon, dat een stuk heeft waarop wijlen Duke Ellington jaloers zou worden.